Broadway - New York : Η Jane Fonta μας «υπογράφει» επάνω στο πρόγραμμα της παράστασης ……

Welcome to my blog
“ Το ταξίδι , όπως και η αγάπη , εκφράζει μια απόπειρα να μετατρέψουμε το όνειρο σε πραγματικότητα.” Alain de Botton Ελβετός συγγραφέας

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Συνέντευξη με τον Μανώλη Γαλιάτσο


                                                         


 
                                                      H   ΠΟΡΕΙΑ  ΤΟΥ   

Ο  Μανόλης Γαλιάτσος είναι ένας  νέος  αλλά πολύ σπουδαίος μουσικός  από τα  Χανιά της Κρήτης. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο της πόλης , και  συνέχισε  τις σπουδές του στην Αθήνα  έχοντας για δάσκαλο τον  Γιαννη.Α. Παπαιωαννου. Εμφανίζεται στην δισκογραφία το 1989 με τον δίσκο “Φως Αυγούστου” στον οποίο  συμμετέχουν  η Ελένη Βιτάλη και ο Νίκος Ξυδακης. Ο δεύτερος δίσκος του Μ. Γαλιατσου έχει τίτλο “Άνδρες είναι μονάχοι” και συζητήθηκε  πολύ   από κοινό και κριτικούς  για την καινούργια πρόταση που έφερνε  στο ελληνικό τραγούδι  .Το 1994  γράφει μαζί με τον Νίκο Πορτοκαλογλου και τον Γιώργο Ανδρέου τραγούδια για τον δίσκο της Αναστασίας Μουτσατσου “Μυστικά σημάδια”.     Ακολουθούν  οι  δίσκοι  “Της αγάπης το μαντήλι” το 1995, “Το Ασήμι του Μεσημεριού” το 1997, και   «Η κλεψύδρα” το  2000.
Ο Μανόλης Γαλιάτσος  έχει γράψει  και τη μουσική  για τέσσερις ταινίες μικρού μήκους με τον γενικό τίτλο «Δελφοί» που ήταν παραγγελιά  του ευρωπαϊκού καναλιού Super Channel.    Αισθάνεται “ναυτία” όπως χαρακτηριστικά  μας είπε για τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες , και για αυτό επιμένει να κυκλοφορεί τις δουλειές του μέσα από την ανεξάρτητη εταιρία   Ankh Productions .

                                   Η  ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ

Tι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με το τραγούδι;

Η  γοητεία της μουσικής εικόνας  όταν έρχεται σε επαφή  με την εικόνα του στίχου και την ανθρώπινη φωνή .Όταν η μουσική είναι πραγματικά εμπνευσμένη, δημιουργεί συχνά ένα  «απρόσμενο» ταίριασμα- ένα «αταίριαστο»ταίριασμα επιτρέψτε μου να πω , πέρα από την κυριολεξία του στίχου, ή ,και σε φαινομενική αντίθεση ακόμα μαζί του, και όποτε αυτό συμβαίνει, στα δικά του αυτιά ένα τέτοιο αποτέλεσμα ηχεί  ως συγκλονιστικό. Ένας θλιμμένος στίχος μες στον οποίο ηχεί μια περίεργη χαρά, για παράδειγμα, ή το αντίθετο.


Ποια ήταν τα πρώτα σας μουσικά ακούσματα;

Έλληνες σύνθετες ,οι οποίοι εξακολουθούν και μου αρέσουν μέχρι και σήμερα. Κατ αρχάς ο Μίκης Θεοδωράκης , και όχι βέβαια γιατί  «ξαναανακαλύφτηκε» πρόσφατα. Το μεγαλύτερο εξ  αλλου μέρος του τεράστιου σε ποσότητα και σημασία έργο του  παραμένει μάλλον άγνωστο. Όπως και του Χατζηδάκη άλλωστε, για αυτό και ενοχλούμαι  κάθε φορά  που ακούω  να μνημονεύεται με άνεση, από λάτρεις   που δεν έχουν μπει ουσιαστικά στον κόπο να τον ακούσουν πραγματικά.
    Γιατί αν το είχαν κάνει, θα ξεχώριζαν τα αριστουργήματα του από τις στιγμές που απλώς έπαιζε, ή που είχε ανάγκη από χρήματα. Μου άρεσαν-και μου αρέσουν επίσης, ο Ξαρχάκος ,ο Μούτσης, ο Λεοντής, ο Μαρκόπουλος, και ο Μαμαγκάκης.

Το 1989 εμφανίζεστε στην δισκογραφία με το «Φως του Αυγούστου»στο οποίο συμμετέχουν δυο κορυφαίοι καλλιτέχνες, ο Νίκος Ξυδακης και η Ελένη Βιταλη. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Με τον Νίκο Ξυδάκη συνεργαζόμουν εκείνη την περίοδο για τις ενορχηστρώσεις κάποιων εργασιών του,  κι επίσης έπαιζα πιάνο στις ζωντανές εμφανίσεις του. Μου άρεσε  λοιπόν η ιδέα ότι κάποιος που έγραφε, όπως εγώ, συνέπραττε στην  υλοποίηση του οράματος ενός αλλού σύνθετη, ενώ ο Νίκος Ξυδακης, ήδη γνωστός και επιτυχημένος, θα συμμετείχε –έτσι ανιδιοτελώς στην εργασία ενός νεότερου συνάδελφου του. Η περίπτωση της Ελένης Βιταλη προέκυψε από μια ιδέα μου εκείνης της  περιόδου γύρω από την αίσθηση του επίκαιρου λαϊκού, ή το πανηγύρι, ας πούμε, ιδωμένα βέβαια μέσα  από μια  κάπως ιδιαίτερη μάτια διανοούμενου .Αυτή όμως η πρόθεση μου, νομίζω ότι πραγματώθηκε τελικά με τον τέταρτο δίσκο μου το «Ασήμι  του Μεσημεριού"

Ποια θέματα σας εμπνέουν  για να γράψετε ένα τραγούδι;


Ένα τραγούδι  άλλοτε μπορεί να έχει ως αφετηρία του ένα θέμα ,και άλλοτε απλώς μια διάθεση .Σε αυτήν την δεύτερη περίπτωση όλο το ενδιαφέρον  εντοπίζεται στην περιπλάνηση, της οποίας το τελείωμα σε βρίσκει με ένα θέμα στα χέρια –άρα μερικές φορές  το θέμα δεν είναι η αρχή ενός τραγουδιού, αλλά, παραδόξως, το τέλος του.
    Περισσότερο σημαντικό όμως από την αρχή  ή  το τέλος ,θεωρώ πως είναι αυτό το ανάμεσα .Αν μας πουν για παράδειγμα ότι μια ταινία έχει το τάδε θέμα, αυτό δεν λεει τίποτα, ούτε καλό ,ούτε κακό. Το σημαντικό βρίσκεται στο τι έχει να μας αποκαλύψει από καλλιτεχνική άποψη ο σκηνοθέτης καθώς μας αφηγείται την ιστορία του .Αυτό είναι το πραγματικό του μήνυμα , τα υπόλοιπα είναι η πρόφαση.


Πως βλέπετε σήμερα  την  πορεία του Ελληνικού τραγουδιού;

Δεν βλέπω καμία πορεία στο ελληνικό τραγούδι. Υπάρχουν περιπτώσεις λιγότερο συμπαθείς ή περισσότερο συμπαθείς όμως πραγματικά δεν βλέπω  καμία πορεία, με την έννοια ενός οράματος, μιας εξέλιξης. Βλέπω μόνο κάτι  ψευτοπροτασεις των  δισκογραφικών  εταιριών που με αφήνουν εξ ορισμού αδιάφορο ………

Όταν είστε μόνος ,τι μουσική άκουτε;

Συνήθως  σύνθετες παλιότερους, από αυτούς που η παγκόσμια –και όχι μονο η  ελληνική- κατανάλωση, αγνοεί όλο και περισσότερο. Σύνθετες από αυτούς  που τα αυτονόητα  της τέχνης ήταν η ελάχιστη προϋπόθεση για να τους  εμπιστευθούμε την αγωγή της κουλτούρας μας.   Είτε επρόκειτο για μια πιο σύνθετη φόρμα, είτε για ένα απλό τραγουδάκι, εξ ίσου νόμιμα και τα δυο.

Οι μεγάλες (και αδηφάγες) δισκογραφικές εταιρίες έχουν μετατρέψει  το χώρο του Ελληνικού τραγουδιού σε μια αρένα δημόσιων σχέσεων και μάρκετινγκ, προωθώντας καλλιτέχνες αμφίβολου ποιότητας και διάρκειας .Ποια είναι η τοποθέτηση σας;


Μηδέν στο πηλίκο !!!!!!Αν τους έδινα μεγαλύτερη σημασία θα πρόσθετα και τη λέξη ναυτία……….





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου